Używana Yamaha TDM 900 z lat 2002-2011 [dane techniczne, wady i zalety]

Yamaha TDM850 miała trudny start. Miksowała cechy różnych segmentów a kontrowersyjna stylistyka sprawiła, że na rynku, na którym spodziewano się sukcesu, poniosła porażkę. Konserwatywni amerykanie nie chcieli tego modelu. Ktoś wpadł na pomysł, żeby zacząć sprzedawać ją w Europie – to był strzał w dziesiątkę. Wszechstronność osiągi i komfort zostały ciepło przyjęte. Po 12 latach produkcji, została zastąpiona TDM900, której się przyjrzymy.

TDM900 trafiła do sprzedaży w 2002 roku. Silnik zyskał większą pojemność 897 ccm a układ zasilania pożegnał się z gaźnikami na rzecz wtrysku paliwa. Napęd wywodził się z Yamahy TRX850, w 1996 roku zamontowano go także w TDM850. Jako jeden z pierwszych seryjnych silników miał przestawione wykorbienia wału dzięki czemu jego charakterystyka była bliższa V2 niż typowemu, rzędowemu twinowi. Skrzynia otrzymała szósty bieg a układ wydechowy katalizator spalin. Co ważne, dawcą układu hamulcowego, była YZF-R1. Trzy lata po premierze zaoferowano system ABS. Co ciekawe konstrukcja TDM900 była lżejsza od poprzednika aż o 15 kg.

Brak naśladowców

W testach porównawczych TDM zostawiała konkurencję z tyłu pokonując R1200GS, KTM Superduke 990 czy Ducati Multirstradę 1000. Zwyciężała dzięki stabilnemu podwoziu i mocnemu silnikowi a także zwartej i wygodnej konstrukcji. Chwalono spory zasięg, ochronę przed wiatrem ale krytykowano luzy w przeniesieniu napędu i zbyt wysoko umieszczoną kanapę.

Co ciekawe aż do pojawienia się BMW S1000XR czy Ducati Multistrady 1200 koncepcja motocykla o dobrych osiągach i wygodnej pozycji nawiązującej nieco do enduro nie posiadała skutecznych naśladowców a producenci woleli koncentrować się na segmencie turystyczne enduro.

Zmiany konstrukcyjne i słabe punkty

Największą bolączką TDM 900 jest…kłopotliwy serwis. Dostęp do filtra powietrza wymaga rozebrania „połowy” motocykla. Zawory wymagają częstszej regulacji, niż zalecają instrukcje a tłumik drgań w tylnym kole zużywa się szybko co oznajmia szarpaniem podczas ruszania. Do 2003 roku montowano tarcze które szybko się przegrzewały a w efekcie krzywiły. Poza wymienionymi, motocykl pozbawiony jest typowych wad.

W 2003 roku zastosowano nowy przedni widelec (twardszy) co poprawiło stabilność i precyzję prowadzenia. W 2004 roku zmieniła się ilość środka smarnego w układzie olejowym. Modernizacja na sezon 2005 naszym zdaniem była najważniejsza – od tego roku, za dopłatą wprowadzono ABS. Była to ostatnia istotna zmiana aż do końca produkcji, czyli do 2011 roku.

Naszym zdaniem

Bez względu na rocznik, Yamaha TDM 900 jest dobrze prowadzącym się, oszczędnym, komfortowym i zwrotnym pojazdem. Regularnie serwisowana odwdzięcza się trwałością i bezawaryjnością. I wciąż jest zaskakująco szybka podczas dynamicznej jazdy. Jeśli mielibyśmy polecić konkretny rocznik, to zdecydowanie sugerujemy wybór dowolnego, ale z ABS 😉

Ceny używanych TDM900 zależą głównie od stanu i wyposażenia, nieco mniej od rocznika: „gruzy” bez ABS kupicie nawet za 5 tysięcy. Doposażona w kufry, z ostatnich roczników i z ABS, będzie kosztowała nawet 20 tysięcy złotych. Niestety jej podaż jest stosunkowo niewielka – mało kto chce się rozstawać z tym niezwykle udanym pojazdem. Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że TDM jest prekursorem obecnej wizji uniwersalnego, sportowo turystycznego motocykla wielozadaniowego…

Dane techniczne:

Wady/zalety

Zalety:

-stabilne podwozie

-trwały i oszczędny silnik

-duży komfort kierowcy i pasażera

-duży zasięg

-osiągi

-skuteczne hamulce a niektóre egzemplarze wyposażone w ABS

-uniwersalna charakterystyka i sportowe prowadzenie

Wady:

-nietrwałe tarcze hamulcowe i zbyt miękki widelec (do 2003 r.)

-za wysoko umieszczona kanapa

-kłopotliwa obsługa serwisowa