Spis treści
Kawasaki Ninja 650 na 2021 zwraca na siebie uwagę otoczenia. Przeczytaj test, poznaj naszą opinię, zobacz galerię, jaki jest sportowy średniak z gamy marki?
Zdjęcia: Tomazi.pl
Kawasaki Ninja 650 dostępny jest w trzech wersjach: standardowej, Performance, w dużym uproszczeniu różniącej się od standardowej o pełen układ wydechowy Akrapovic, niską, sportową czarną szybę, nakładkę na tylne siedzenie oraz żelowy tankpad, oraz Tourer, wyposażony w nakładki na zbiornik, crash-pady, wyższą szybę oraz miękkie kufry boczne. Do redakcyjnego testu trafił model standardowy, ale wyposażony wzorem Performance w nakładkę na tylne siedzenie oraz ciemną sportową szybę.
Kawasaki Ninja 650 wygląd
Motocykl narysowano ostrą kreską. W standardzie wyposażony jest w oświetlenie LED, z wyjątkowo skutecznym reflektorem przednim. Proporcje motocykla sprawiają, że wydaje się lekki, zwinny ale z dużą agresją i dynamiką optyczną. Nakładka na tylne siedzenie zdecydowanie poprawia linię motocykla, tworząc apetyczny i zgrabny „odwłok” pojazdu. Jego gabaryty są kompaktowe i pojazd wydaje się niewielki, ale przy wzroście 190 cm nie brakowało mi miejsca (co nie znaczy, że pojazd nie wydawał się mikroskopijny). Zestaw wskazań powierzono wyświetlaczowi TFT, współpracującemu z Waszym smartfonem.
Rzut oka na wygląd ramy oraz proporcje skoku i średnicy tłoka sprawia, że nie możemy się oprzeć wrażeniu, że Ninja 650 to głęboki face-lifting modelu ER-6. Tylko czy to wada? Mój brat miał pierwszą generację Kawasaki ER-6F i pokonałem nim całkiem sporą ilość kilometrów. Uważam, że z poprzednika zaczerpnięto to, co było w nim naprawdę dobre. A więc ergonomię, pozycję i dynamiczny silnik. Ninja ma dużo lepsze lusterka i kierownicę, dużo bardziej odczuwamy także, co się dzieje z przednim kołem. Ale o tym za chwilę. Wracając do wyglądu: motocykl jest zgrabny, ładny, dynamiczny i sprawia wrażenie z daleka, jakby był wersją 300 ccm. Co ciekawe, w ofercie Kawasaki aktualnie nie ma modelu o pojemności 300 ccm. Mamy zatem wrażenie, że w wersji na A2, Ninja 650 ma wypełnić tę lukę.
Technika
Motocykl napędzany jest dwucylindrowym twinem o pojemności 649 ccm. To bardzo udana jednostka napędowa, pamiętająca jeszcze czasy Kawasaki ER-6F, jednak wyraźnie ją zmodernizowano. Mimo że katalogowa moc spadła do 68 KM, spadły także obroty, przy których jest dostępny maksymalny moment obrotowy 64 Nm przy 6700 obr./min. Na żywo zupełnie nie czuć tych spadków, a środkowy zakres obrotów sprawia wrażenie jeszcze bardziej dynamicznego, niż wcześniej. Być może to zasługa zmniejszenia masy względem ER-6F aż o 7 kg.
Skrzynia biegów o sześciu przełożeniach jest świetnie zestopniowana sprawdzając się w codziennej i nieco bardziej dynamicznej jeździe. Uwagę zwraca jej precyzyjna praca. W Kawasaki Ninja 650 zrezygnowano z amortyzatora mocowanego z boku pojazdu na rzecz elementu centralnego. Mocowanie tłumika pod silnikiem z jednej strony centralizuje masę, z drugiej sprawia, że odkręcenie czterech śrub i demontaż podnóżków pasażera jeszcze bardziej wysmukli linie pojazdu.
Hamulce działają sprawnie i skutecznie, oczywiście widziałbym tutaj jeszcze wydajniejsze, radialne, ale na teraz jest bardzo przyzwoicie, przynajmniej w warunkach ulicznych. ABS zestrojono w sposób powściągliwy. Tzn. nie jest przesadnie wyczulony, a jego praca jest płynna.
Kawasaki Ninja 650 2021 jazda
Dochodzimy do najprzyjemniejszego momentu, jazdy. Mimo że Ninja 650 na 2021 względem sławnych i mocnych poprzedników (ZX636) ma zdecydowanie przyjazny i codzienny charakter, a także połowę mocy mniej, tutaj będę bronił takiej strategii producentów. Klienci odwracają się od sportowych modeli. Mało osób ma ochotę jeździć supersportami na co dzień. Wolą raczej posiadać motocykl przyjazny, uniwersalny, który raz na jakiś czas zabiorą na „torowanie” lub doskonalenie techniki jazdy na obiektach krętych, kartingowych, niekoniecznie szybkich.
Jednak na codzienne dojazdy do pracy nie zależy im na 120 KM osiąganych przy ostatnich trzech tysiącach obrotów, czy arcytwardym zawieszeniu. Dzisiaj użytkownicy takich modeli są raczej osobami rozwijającymi swoje umiejętności, niż doświadczonymi jeźdźcami, dla których przewidziano mocniejsze, ZX-10R. Dlatego obecna konstrukcja idealnie wpisuje się w trendy użytkownika.
Motocykl jest zwrotny, ma niewielki promień zawracania, lekki, przyjemny, przewidywalny, a traktowany ostrzej na winklach nie traci nic ze swojego charakteru w warunkach ulicznych. Szybkie pokonanie ślimaków wjazdowych na autostradę, przeciskanie się w korkach, nagła zmiana kierunku wywołana wyrwą w jezdni, wszystko to, wykonane jest z precyzją i gracją. Ale bez żadnej „napinki”.
Testowany motocykl jest stabilny w szybkich i wolnych łukach, jest też zaskakująco komfortowy, a w przeciwieństwie do ER6F, w jego daleko wysuniętych lusterkach widzimy sytuację za niami znacznie lepiej. Poprawiono także sprzężenie zwrotne, co wraz z nowszą, niższą kierownicą sprawia, że zachowanie na styku opona-asfalt czujemy w sposób genialny.
Osobną sprawą jest zużycie paliwa. Kawasaki Ninja 650 pali jakieś śladowe ilości paliwa, rzędu 5 l/100 km. Co przy zbiorniku 15 l daje nam zasięg 300 km.
Kawasaki Ninja 650 2021 nasza opinia
Testowane Kawasaki Ninja 650 to fenomenalny pojazd do dynamicznego przemieszczania się w mieście, szczególnie w korkach. Nie jest motocyklem sportowym w rozumieniu sprzed kilku lat. To uniwersalny pojazd, na którym można uczyć się jazdy torowej, doznać sportowych odczuć i rozpocząć przygodę z dynamiczną jazdą. W naszym odczuciu to nie wada, tylko wypadkowa przepisów i nastawienia obecnych klientów.
Jest to z pewnością dużo lepszy pojazd niż jego poprzednicy, neutralny, świetnie zbalansowany, z niezłymi hamulcami i pełnym wigoru (jak na dwucylindrową 650) silnikiem. Sam chętnie zabrałbym go na Tor Słomczyn, Jastrząb czy Radom. Nie, żeby się ścigać, ale wyszaleć w bezpiecznych warunkach. Najważniejsze jednak, że motocykl świetnie wygląda, jest nieźle wykonany i ekonomiczny. Prezentowany motocykl kosztuje 37 700 zł. Czy to dużo, czy mało, oceńcie sami…
Kawasaki Ninja 650 2021 – dane techniczne
Typ silnika | Chłodzony cieczą, 4-suwowy, silnik dwucylindrowy w układzie równoległym |
Pojemność skokowa silnika | 649 cm³ |
Pojemność skokowa silnika | 649 cm³ |
Średnica x skok | 83 x 60 mm |
Stopień sprężania | 10.8:1 |
Układ zaworów | 8 zaworów DOHC |
Układ paliwowy | Wtrysk paliwa: Ø 36 mm x 2 z podwójnymi zaworami dławiącymi |
Układ rozruchowy | Elektryczny |
Smarowanie | Smarowanie wymuszone, półsucha miska olejowa |
Hamulce, przednie | Podwójne tarcze pół-pływające, 300 mm, o obrysie falistym. Zacisk: podwójny tłoczek |
Hamulce, tylne | Pojedyncza tarcza 220 mm, o obrysie falistym. Zacisk: jednotłoczkowy |
Zawieszenie, przednie | Widelec teleskopowy 41 mm |
Zawieszenie, tylne | Back-link poziomy, wstępne napięcie sprężyny |
Moc maksymalna | 50.2 kW (68 KM) / 8,000 obr./min |
Emisja C02 | 107 g/km |
Maksymalny moment obrotowy | 64 Nm / 6,700 obr./min |
Zużycie paliwa (wersja 35 kW) | 4.5 l/100 km |
Emisja CO2 (wersja 35 kW) | 107 g/km |
Przełożenie | 6-biegowa |
Typ ramy | Kratowa, stal o dużej wytrzymałości na rozciąganie |
Ślad | 100 mm |
Skok zawieszenia, przednie | 125 mm |
Skok zawieszenia, tylne | 130 mm |
Opona, przednia | 120/70ZR17M/C (58W) |
Opona, tylna | 160/60ZR17M/C (69W) |
Opona, tylna | 160/60ZR17M/C (69W) |
Dł x Szer x Wys | 2,055 x 740 x 1,145 mm |
Rozstaw osi | 1,410 mm |
Prześwit pod pojazdem | 130 mm |
Pojemność zbiornika paliwa | 15 litrów |
Wysokość siedzenia | 790 mm |
Masa pojazdu gotowego do użytku | 193 kg |
Zostaw odpowiedź