Scrambler i Ducati. Historia i współczesność

Nawiązanie do jajecznicy wcale niej jest tak zupełnie od czapy, bo pierwsze Scramblery Ducati występowały bardzo często w kolorze żółtym. A i teraz linia Scrambler, którą Ducati pragnie wmówić jako osobną markę, też lansowana jest w żółci, a nie krwistej czerwieni charakterystycznej dla Ducati.

Scrambler: geneza

Czym tak naprawdę jest scrambler? Skąd się wziął? Geneza tego gatunku sięga przynajmniej połowy XX wieku. Dawniej nie produkowano tak bardzo „zdefiniowanych” motocykli jak teraz. Dziś mamy do czynienia z motocyklami na szosę, na lekki teren, cięższy teren do wyścigów, do motocrossu, podróży, a także terenowe szosówki i szosowe terenówki. No dobrze, tutaj się trochę zapędziłem. Kiedyś było nieco inaczej. Ten sam motocykl służył i do rekreacji, i do zawodów. Co więcej. Sam sport motocyklowy też różnił się znacznie od tego, co mamy dziś. Motocykle były bardziej wszechstronne. Ta sama maszyna w jeden weekend stawała w szranki w rajdzie terenowym, albo obserwowanym (dziś nazywamy go trialem), a w następny ścigała się z maksymalną prędkością po ulicach miast w cyklu wyścigów drogowych. Często po kocich łbach i torowiskach tramwajowych. Czy ktoś jest dziś w stanie wyobrazić, że ten sam człowiek przyjeżdża swoją, powiedzmy Yamahą YZF-R1 i po kilku modyfikacjach próbuje nią wystartować np. w #111Megawatt, a potem jak gdyby nigdy nic jedzie do Poznania pościgać się w drogowych Mistrzostwach Polski? Niepojęte? W połowie ubiegłego stulecia nie było to niczym nadzwyczajnym. Nieraz można przeczytać wspomnienia także naszych, wspaniałych zawodników motocyklowych, jak po wyścigu szosowym przystosowują maszynę do chociażby Rajdu Tatrzańskiego i w obawie o gliniaste odcinki modyfikują błotniki, unosząc je, aby zapobiec zakleszczeniu kół przez błoto.

Scrambler: definicja

Rozwój motocyklizmu, jak i precyzowanie się gustów wymusiło na producentach nieco lepsze dopasowywanie maszyn do potrzeb klientów. Można powiedzieć, że scramblery były prekursorem pierwszych maszyn enduro. Nieco lepiej fabrycznie przystosowane do zjeżdżania na boczne drogi, a także trochę trudniejszy teren. Choć gatunek motocykli jako taki był znany od lat, to jako nazwy handlowej użyło jej po raz pierwszy Ducati. Produkowany w latach 60. i 70. Scrambler był lekką maszyną uniwersalną. To chyba najtrafniejsze słowo. Ani nie stricte terenową, ani drogową. Nieco agresywniejsza rzeźba bieżnika sprawiała, że zjazd w boczną drogę nie stanowił problemu, a niska masa i poręczność dawały niezłą dzielność terenową. Najbardziej powszechna czterosuwowa trzystapięćdziesiątka (dokładnie 340,2 ccm) wyposażona w rozrząd SOHC z dwoma zaworami na cylinder generowała moc 27 KM, która pozwalała jej do rozpędzenia Scramblera do 130 km/h. Maszyny te były dość pożądane i trwałe. Odwiedzając ostatnie WDW (World Ducati Week) w Misano na terenie zlotu Ducatisti, widziałem całkiem sporo dobrze zachowanych Scramblerów. I widać było, że nie są to pojazdy kolekcjonerskie, wciąż traktowane są przez wielu właścicieli jako pojazdy użytkowe, a nie kapliczki do oddawania czci. Jednym z ciekawszych Scramblerów Ducati była produkowana tylko przez dwa lata (1970-1971) wersja 450 R/T. Wyposażona była w napędzany wałkiem królewskim rozrząd desmodromiczny, który lata później stał się wizytówką koncernu z Borgo Panigale. Od 1962 do 1976 roku Scrambler powstawał w ośmiu wersjach pojemnościowych, jak i silnikowych, od 125 ccm do 450 ccm.

Modele Ducati Scrambler:

• Scrambler OHC 250 (1962-1963)
• Scrambler 250 (1964-1968)
• Scrambler 350 (1967-1968)
• Scrambler 125 (1970-1971)
• Scrambler 250 (1968-1975)
• Scrambler 350 (1968-1975)
• Scrambler 450 (1969-1976)
• Scrambler Desmo R/T 450 (1970-1971)
• Scrambler Icon (2015-w produkcji)
• Scrambler Classic (2015-w produkcji)
• Scrambler Full Throttle (2015-w produkcji)
• Scrambler Urban Enduro (2015-2016)
• Scrambbler Flat Track Pro (2016)
• Scrambler Sixty2 (2016 - w produkcji)
• Scrambler Cafè Racer (2017 - w produkcji)
• Scrambler Desert Sled (2017 - w produkcji)

Scrambler: reaktywacja

Na fali nostalgii, jaka wybuchła w XXI wieku, firmy zaczęły czerpać pełnymi garściami z przeszłości. Rynek doczekał się zupełnie fabrycznych cafe racerów. Naturalną koleją rzeczy było pojawienie się seryjnych scramblerów. Początek wieku dał m.in. dość dobrze znanego Triumpha Scramblera, ale też dość niszowe Moto Morini Scrambler. Nawet japońska Yamaha przygotowała na ten rok wariację na temat swego XV 950, przemodelowanego na właśnie scramblera. Co prawda u Yamahy nazwa ta nie pada wprost, ale nikt nie zaprzecza, że mamy do czynienia ze scramblerem, w dodatku sam skrót SCR 950 jest wystarczająco wymowny. I bardzo dobrze! Fajne są takie konstrukcje. Jednak cofnijmy się do 2015 roku. To, co wydarzyło się wówczas zasługuje na osobny rozdział.

Scrambler: Ducati 2015

Po 39 latach Ducati reaktywowało Scramblera w nieco innej formie, niż robiło to konkurencja. Koncern z Bolonii postanowił nie tyle odtworzyć model sprzed lat, ale stworzyć... osobną markę. Tak przedstawiane są Scramblery Ducati. Mają swój kącik w każdym salonie, a na wszelkich oficjalnych imprezach również jest delikatnie mówiąc, odseparowany od „Czerwonego Ducati”. No właśnie. Nawet kolor oficjalny dla Scramblera jest inny. To intensywna żółta barwa. Można to zrozumieć. Ducati ma kojarzyć się z osiągami, sportem i wyczynem. Scrambler może pozwolić sobie na więcej luzu i spontaniczności. Taki jest zamysł. Stąd wziął się m.in. tak opasły katalog akcesoriów dodatkowych. Scrambler ma być do zabawy. Do przeróbek. Do dłubaniny. Tu warto wspomnieć o międzynarodowym konkursie dla dealerów Ducati - Custom Rumble Contest. W 2016 roku projekt Iron Lungs, stworzony przy współpracy konstruktora Christiana Boosena z 86 Gear Motorcycles i artysty Pawła Swanskiego, zaszedł bardzo wysoko w tym konkursie.

Scrambler: rodzina Ducati

Scrambler: Sixty2

Jak na osobną markę przystało, Scrambler ma też swoje modele. Najmniejszy w ofercie to Sixty2. Niezwykle wdzięczna konstrukcja ma najmniejszy silnik o pojemności 399 ccm, który generuje moc 40 KM. To wystarcza, aby spełnić wymogi kategorii A2, dlatego też mogą jeździć już osiemnastolatkowie. Stylistycznie jest niemal identyczny ze swoim większym bratem, modelem Icon. Różni się od niego bardziej subtelnym tylnym kołem o szerokości 160 mm. Według mnie wygląda o niebo lepiej niż szersza 180 w modelach z silnikiem 803 ccm.

Scrambler: Icon

Chciałoby się powiedzieć, że ma tylko to, co potrzebne. Rzeczywiście, „ikona” pasuje do niego jak ulał. Wyposażony w aluminiowe koła i klasyczny układ wydechowy jest też najtańszą w ofercie osiemsetką.

Scrambler Classic

To absolutny hołd oddany klasyce. Na pierwszy rzut oka bardzo podobny do Icona, ale kiedy zagłębimy się w szczegóły, zauważymy, że Classic wyróżnia się nie tylko szprychowanymi kołami, ale też zupełnie innymi, bardziej klasycznymi (jakby inaczej) błotnikami. Ten właśnie model najbardziej podobny jest do swego protoplasty sprzed lat.

Scrambler Full Throttle

To model stworzony dla koneserów desmodromicznego „soundu”. Charakterystyczne przeszycie fotela imitujące pole startowe zdradza lekko sportowe usposobienie tego modelu. To właśnie do Scramblera Full Throttle Termignoni stworzyło charakterystyczny układ wydechowy, który po latach trafił też do innych modeli Scramblera. Full Throttle oferowany jest fabrycznie właśnie z tym układem wydechowym.

Scrambler Desert Sled

I tu właśnie powstała mała awantura. Scrambler, czyli maszyna nacechowana bądź co bądź nieco terenowo, przedstawiona została w jeszcze bardziej terenowej odsłonie. Desert Sled to nie tylko bardziej uterenowiony wygląd. Tu Ducati wykazało się prawdziwą inwencją. Przede wszystkim dano zawieszenie o znacznie dłuższym skoku – po 200 mm z przodu i styłu (o 50 mm dłuższe niż w całej reszcie Scramblerów). Dlatego siodło powędrowało mocno w górę, na poziom 860 mm od powierzchni gruntu. Przednie koło ma aż 19 cali średnicy. Tylną oponę zwężono o 10 mm do 170 mm. Oczywiście zastosowano też ogumienie o jeszcze agresywniejszej rzeźbie bieżnika. Jeśli ktoś zamierza poczuć klimat off-roadówki sprzed lat w zupełnie nowym wydaniu, bez wątpienia będzie miał na to szanse, wskakując na niemal osiemdziesięciokonnego Scramblera Desert Sled.

Scrambler Cafè Racer

Patrząc na niego, od razu chciałoby się powiedzieć, piękny klasyk Jak dla mnie to jedno z najciekawszych wcieleń Scramblera. Zamontowano tu przednie koło o mniejszej o cal średnicy. Teraz zarówno z przodu, jak i z tyłu mamy 17’’. To oddaje jego niewątpliwie najbardziej szosowy charakter spośród całej rodziny Scrambler. Ale to, co przykuwa uwagę, to detale i pieczołowitość, z jakim zostały wykonane. Nieważne, czy weźmiemy pod uwagę lusterka, pole numerowe na boku motocykla czy malowane na złoty kolor obręcze kół. Wszystko sprawia, że chciałoby się mieć ten motocykl. Jeśli nie do jazdy, to na pewno chociaż do oglądania.

Dane techniczne:

Scrambler: Sixty2

Scrambler Icon / Classic / Full Throttle / Cafè Racer / Desert Sled

Ducati Scrabmbler 350

Zdjęcia: Autor, archiwum