Wychowanie komunikacyjne w zupełnie nowej, mocno poszerzonej formie, stanie się od września elementem programu nauczania w szkołach podstawowych.
Różnych rzeczy spodziewalibyśmy się po ministrze Czarnku, ale akurat trafnej decyzji nie bardzo. Tymczasem, jak ustalił portal brd24.pl, Ministerstwo Edukacji i Nauki opublikowało rozporządzenie zmieniające podstawę programową dotyczącą wychowania komunikacyjnego. Od 1 września program nauczania powiększy się o wiele zagadnień dotyczących bezpieczeństwa w ruchu drogowym, wykraczając tym samym poza skromną podstawę obecną dziś w ramach lekcji techniki.
To częściowe spełnienie marzeń wszystkich tych, którzy zamiast wysokich mandatów i innych surowych kar za wykroczenia, woleliby pracę u podstaw, czyli, w tym przypadku, porządną edukację w zakresie poruszania się po drogach. O ile, jako rodzicom, działania ministra edukacji nie zawsze nam się podobają, o tyle pomysł ten jest akurat trafiony.
W rozporządzeniu podkreślono, że wychowanie komunikacyjne nie powinno ograniczać się tylko do przedmiotu technika, ale stać się niejako ideą przewodnią dla wychowania szkolnego. Jak ujęto to w tekście rozporządzenia (…)nauczyciele wielu przedmiotów powinni uwzględniać tematykę bezpieczeństwa na drogach w realizowanych przez siebie programach nauczania, a dyrektorzy szkół i rady pedagogiczne, tworząc program wychowawczo-profilaktyczny na dany rok szkolny, powinni umieścić w nim zadania z zakresu bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
W nowej podstawie programowej założono, że uczniowie będą między innymi uczyć się identyfikować różne elementy infrastruktury drogowej, a także poznawać różne ciekawostki z zakresu motoryzacji. Będą uczyć się przewidywać i analizować zagrożenia związane z niewłaściwym użytkowaniem roweru oraz innych urządzeń używanych w ruchu drogowym (np. hulajnóg, czy deskorolek).
Zaplanowano także konieczność kształtowania postawy odpowiedzialnego i świadomego uczestnika ruchu drogowego, szanującego prawo o ruchu drogowym, a także uświadamianie uczniom zależności między ruchem drogowym a ekologią.
Rozszerzona podstawa programowa wychowania komunikacyjnego na technice określa dokładnie jakie umiejętności powinien opanować uczeń:
Choć z jednej strony cieszymy się, że ktoś wreszcie zdecydował się wprowadzić tak potrzebną zmianę w edukacji, z drugiej, znając stopień zaangażowania i predyspozycje niektórych nauczycieli, obawiamy się, że dla wielu uczniów korzyści z tej ważnej zmiany nie będzie.
II. Wychowanie komunikacyjne. Uczeń:
1) przestrzega przepisów i zasad obowiązujących w ruchu drogowym oraz interpretuje znaki i sygnały drogowe dotyczące pasażera, pieszego i kierującego rowerem oraz innymi urządzeniami wykorzystywanymi przez uczniów w ruchu drogowym:
a) klasyfikuje uczestników ruchu drogowego,
b) definiuje najważniejsze pojęcia związane z ruchem drogowym (droga, jej elementy i rodzaje, pojazdy i ich rodzaje itp.),
c) charakteryzuje podstawowe manewry w ruchu drogowym,
d) interpretuje zasady ruchu drogowego obowiązujące na skrzyżowaniach oraz przejazdach kolejowych,
e) uzasadnia konieczność stosowania zasady szczególnej ostrożności i ograniczonego zaufania,
f) wyjaśnia sposób zachowania się w miejscu wypadku drogowego oraz potrafi przekazać odpowiednim służbom informację o wypadku,
g) rozróżnia znaki drogowe pionowe i poziome oraz objaśnia ich znaczenie,
h) interpretuje znaczenie sygnałów nadawanych przez osoby uprawnione do kierowania ruchem, określa hierarchię ważności znaków i sygnałów;
2) bezpiecznie uczestniczy w ruchu drogowym, jako pasażer, pieszy i rowerzysta:
a) wyjaśnia rolę i konsekwencje niestosowania środków bezpieczeństwa przez pieszego (elementy odblaskowe), kierowcę i pasażerów w pojazdach samochodowych (pasy bezpieczeństwa, foteliki, zagłówki itp.), kierującego np. rowerem (kask, elementy odblaskowe itp.),
b) omawia zasady zachowania się na przystankach oraz w środkach komunikacji publicznej,
c) interpretuje warunki dopuszczenia do uczestnictwa w ruchu drogowym kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego,
d) dysponuje wiedzą teoretyczną dotyczącą bezpiecznego poruszania się rowerem w zakresie umożliwiającym przystąpienie do egzaminu na kartę rowerową,
e) posiada umiejętność jazdy rowerem – w przypadku ubiegania się o kartę rowerową,
f) korzysta w sposób świadomy z elementów podnoszących bezpieczeństwo w ruchu drogowym,
g) respektuje nakazy i zakazy obowiązujące pasażera, pieszego, kierującego rowerem oraz innymi urządzeniami wykorzystywanymi przez uczniów w ruchu drogowym,
h) przedstawia konsekwencje korzystania z telefonu lub innego urządzenia elektronicznego podczas wchodzenia lub przechodzenia przez jezdnię, podczas kierowania rowerem oraz innymi urządzeniami wykorzystywanymi przez uczniów w ruchu drogowym,
i) przyjmuje postawę szacunku wobec innych uczestników ruchu drogowego ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych i starszych;
3) konserwuje i reguluje rower oraz przygotowuje go do jazdy z zachowaniem zasad bezpieczeństwa:
a) rozpoznaje i klasyfikuje układy techniczne roweru ze względu na ich budowę i funkcję jaką pełnią,
b) kontroluje i reguluje elementy roweru wpływające na bezpieczeństwo jazdy,
c) wymienia obowiązkowe i zalecane wyposażenie roweru oraz wyjaśnia konieczność utrzymywania go w sprawności technicznej.
Choć z jednej strony cieszymy się, że ktoś wreszcie zdecydował się wprowadzić tak potrzebną zmianę w edukacji, z drugiej, znając stopień zaangażowania i predyspozycje niektórych nauczycieli, obawiamy się, że dla wielu uczniów korzyści z tej ważnej zmiany nie będzie.
źródła: brd24.pl, MEiN
Zostaw odpowiedź