Rewolucja w wychowaniu komunikacyjnym? Tego będą uczyć się nasze dzieci! - Motogen.pl

Wychowanie komunikacyjne w zupełnie nowej, mocno poszerzonej formie, stanie się od września elementem programu nauczania w szkołach podstawowych.

Różnych rzeczy spodziewalibyśmy się po ministrze Czarnku, ale akurat trafnej decyzji nie bardzo. Tymczasem, jak ustalił portal brd24.pl, Ministerstwo Edukacji i Nauki opublikowało rozporządzenie zmieniające podstawę programową dotyczącą wychowania komunikacyjnego. Od 1 września program nauczania powiększy się o wiele zagadnień dotyczących bezpieczeństwa w ruchu drogowym, wykraczając tym samym poza skromną podstawę obecną dziś w ramach lekcji techniki.

To częściowe spełnienie marzeń wszystkich tych, którzy zamiast wysokich mandatów i innych surowych kar za wykroczenia, woleliby pracę u podstaw, czyli, w tym przypadku, porządną edukację w zakresie poruszania się po drogach. O ile, jako rodzicom, działania ministra edukacji nie zawsze nam się podobają, o tyle pomysł ten jest akurat trafiony.

W rozporządzeniu podkreślono, że wychowanie komunikacyjne nie powinno ograniczać się tylko do przedmiotu technika, ale stać się niejako ideą przewodnią dla wychowania szkolnego. Jak ujęto to w tekście rozporządzenia (…)nauczyciele wielu przedmiotów powinni uwzględniać tematykę bezpieczeństwa na drogach w realizowanych przez siebie programach nauczania, a dyrektorzy szkół i rady pedagogiczne, tworząc program wychowawczo-profilaktyczny na dany rok szkolny, powinni umieścić w nim zadania z zakresu bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W nowej podstawie programowej założono, że uczniowie będą między innymi uczyć się identyfikować różne elementy infrastruktury drogowej, a także poznawać różne ciekawostki z zakresu motoryzacji. Będą uczyć się przewidywać i analizować zagrożenia związane z niewłaściwym użytkowaniem roweru oraz innych urządzeń używanych w ruchu drogowym (np. hulajnóg, czy deskorolek).

Zaplanowano także konieczność kształtowania postawy odpowiedzialnego i świadomego uczestnika ruchu drogowego, szanującego prawo o ruchu drogowym, a także uświadamianie uczniom zależności między ruchem drogowym a ekologią.

Rozszerzona podstawa programowa wychowania komunikacyjnego na technice określa dokładnie jakie umiejętności powinien opanować uczeń:

Choć z jednej strony cieszymy się, że ktoś wreszcie zdecydował się wprowadzić tak potrzebną zmianę w edukacji, z drugiej, znając stopień zaangażowania i predyspozycje niektórych nauczycieli, obawiamy się, że dla wielu uczniów korzyści z tej ważnej zmiany nie będzie.

II. Wychowanie komunikacyjne. Uczeń:

1) przestrzega przepisów i zasad obowiązujących w ruchu drogowym oraz interpretuje znaki i sygnały drogowe dotyczące pasażera, pieszego i kierującego rowerem oraz innymi urządzeniami wykorzystywanymi przez uczniów w ruchu drogowym:

a) klasyfikuje uczestników ruchu drogowego,

b) definiuje najważniejsze pojęcia związane z ruchem drogowym (droga, jej elementy i rodzaje, pojazdy i ich rodzaje itp.),

c) charakteryzuje podstawowe manewry w ruchu drogowym,

d) interpretuje zasady ruchu drogowego obowiązujące na skrzyżowaniach oraz przejazdach kolejowych,

e) uzasadnia konieczność stosowania zasady szczególnej ostrożności i ograniczonego zaufania,

f) wyjaśnia sposób zachowania się w miejscu wypadku drogowego oraz potrafi przekazać odpowiednim służbom informację o wypadku,

g) rozróżnia znaki drogowe pionowe i poziome oraz objaśnia ich znaczenie,

h) interpretuje znaczenie sygnałów nadawanych przez osoby uprawnione do kierowania ruchem, określa hierarchię ważności znaków i sygnałów;

2) bezpiecznie uczestniczy w ruchu drogowym, jako pasażer, pieszy i rowerzysta:

a) wyjaśnia rolę i konsekwencje niestosowania środków bezpieczeństwa przez pieszego (elementy odblaskowe), kierowcę i pasażerów w pojazdach samochodowych (pasy bezpieczeństwa, foteliki, zagłówki itp.), kierującego np. rowerem (kask, elementy odblaskowe itp.),

b) omawia zasady zachowania się na przystankach oraz w środkach komunikacji publicznej,

c) interpretuje warunki dopuszczenia do uczestnictwa w ruchu drogowym kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego,

d) dysponuje wiedzą teoretyczną dotyczącą bezpiecznego poruszania się rowerem w zakresie umożliwiającym przystąpienie do egzaminu na kartę rowerową,

e) posiada umiejętność jazdy rowerem – w przypadku ubiegania się o kartę rowerową,

f) korzysta w sposób świadomy z elementów podnoszących bezpieczeństwo w ruchu drogowym,

g) respektuje nakazy i zakazy obowiązujące pasażera, pieszego, kierującego rowerem oraz innymi urządzeniami wykorzystywanymi przez uczniów w ruchu drogowym,

h) przedstawia konsekwencje korzystania z telefonu lub innego urządzenia elektronicznego podczas wchodzenia lub przechodzenia przez jezdnię, podczas kierowania rowerem oraz innymi urządzeniami wykorzystywanymi przez uczniów w ruchu drogowym,

i) przyjmuje postawę szacunku wobec innych uczestników ruchu drogowego ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych i starszych;

3) konserwuje i reguluje rower oraz przygotowuje go do jazdy z zachowaniem zasad bezpieczeństwa:

a) rozpoznaje i klasyfikuje układy techniczne roweru ze względu na ich budowę i funkcję jaką pełnią,

b) kontroluje i reguluje elementy roweru wpływające na bezpieczeństwo jazdy,

c) wymienia obowiązkowe i zalecane wyposażenie roweru oraz wyjaśnia konieczność utrzymywania go w sprawności technicznej.

Choć z jednej strony cieszymy się, że ktoś wreszcie zdecydował się wprowadzić tak potrzebną zmianę w edukacji, z drugiej, znając stopień zaangażowania i predyspozycje niektórych nauczycieli, obawiamy się, że dla wielu uczniów korzyści z tej ważnej zmiany nie będzie.

źródła: brd24.pl, MEiN

Zostaw odpowiedź

Twój e-mail nie zostanie opublikowany