Aprilia Tuono V4 2021: agresor w wydaniu turystycznym [test, zdjęcia, opinia, dane]

Aprilia Tuono V4 to 175 KM mocy, 209 kg wagi już z paliwem, dziki charakter, zaawansowana elektronika, najlepszy dźwięk i mocarne hamulce. Na 2021 rok doszły też zmiany turystyczne! Zapraszamy na test. Taki mocno subiektywny test, bo Jędrzejak jest w Tuono V4 zakochany.

Na początku sezonu 2021 Aprilia zaprezentowała nowe modele Tuono V4. Pojawiło się kilka niezbyt rewolucyjnych modyfikacji technologicznych, a także pewien szokujący przełom. Bazowe Tuono V4 otrzymało kilka dodatków, które czynią z tego agresora motocykl bardziej turystyczny – a ktoś mógłby powiedzieć: ucywilizowany. Na szczęście w ofercie pozostają dwie odmiany włoskiego nakeda, a Tuono V4 Factory wciąż jest dzikusem prosto na tor.

W ramach Operacji Lato 2021 na Motogen.pl testujemy bazową (lekko turystyczną) Tuono V4. Poniżej przeczytacie test, a w niedzielę na naszym YouTubie ukaże się pełny film!

Tuono V4 to mój ulubieniec

Od razu zaznaczam, że tym razem nie potrafię opowiedzieć Wam o motocyklu w sposób obiektywny i pozbawiony własnych przekonań… Dlaczego?

Kto mnie zna, kto widział niedawne zdjęcie na moim instagramie, kto ze mną jeździł, ten wie, że bezgranicznie uwielbiam Tuono V4. Nawet do żony wyrwało mi się, że z miłością do Tuono nie ma szans. A gdy przydzielaliśmy motocykle w ramach Operacji Lato, Barry powiedzial: „Jędrzejak niech ma Tuono, niech czuje, że wygrał życie.” No i dobrze powiedział! Tylko spróbowałby zrobić inaczej!

Co nowego w Tuono V4 na 2021?

Do rzeczy. Na rok 2021 model naked Aprilii delikatnie zmienia swoje oblicze. Mamy odmieniony design, zgodny z nową stylistyką Aprilii. Nie ma tutaj modnie wystających spojlerów, bo o aerodynamikę dba dwuwarstwowa owiewka ze spojlerami ukrytymi wewnątrz. Światła to LEDy z doświetlaniem zakrętów. Całość wygląda charakterystycznie, a jednocześnie świeżo. Mi się bardzo podoba.

Na pokładzie znalazły się nowe kontrolki, nowy ekran, nowy system infotainment. Silnik pozostał prawie bez zmian (o tym dalej). W podwoziu znalazł sie nowy wahacz prosto z wyścigów, który ma mniej spawów, a więcej sztywności.

Aprilia poczyniła ciekawy zabieg z rozdzieleniem charakterów dwóch wersji. Tuono V4 Factory wciąż jest pociskiem torowo-ulicznym, ale bazowe Tuono V4 przenosi balans w stronę turystyki, oferując w standardzie:

• wyższa kierownica,
• wysoka owiewka,
• większe i wygodniejsze siedzisko pasażera,
• spore uchwyty pasażera,
• obniżone podnóżki pasażera,
• w dodatkach znalazły się kufry boczne!

Włosi zachęcają w ten sposób, aby na Tuono V4 zabrać pasażerkę i wyskoczyć za miasto – a może nawet w Bieszczady.

Moja pierwsza reakcja była oczywista – komplet zmian praktyczno-turystycznych powoduje, że Tuono V4 traci część ze swojego stylistycznego pazura. Obecność wysokiej szyby i potężnych uchwytów sprawia, że motocykl zaczyna wyglądać niewinnie. Pytanie brzmi, czy takie ucywilizowanie dotyczy także charakteru jazdy? Czy emocji będzie mniej? Czy przeniesienie balansu na turystykę spowoduje, że odkocham się w Tuono V4?

A teraz konkrety, bo poza moją paplaniną, musicie dowiedzieć się też czegoś treściwego. Ale najpierw zdjęcia…

Aprilia Tuono V4 w obiektywie Tomazi.pl:

Silnik w Tuono V4 2021

Na rok 2021 obie odmiany Tuono V4 spełniają Euro 5, ale osiągi silnika pozostały niezmienione. A to oznacza, że mamy tu układ V4 o 65-stopniowym rozwarciu cylindrów, o pojemności skokowej 1077 ccm. Inżynierowie oszczędzili masę w elementach rozrządu, co podniosło odcinkę o 300 obrotów do poziomu 12800 obr/min. Maksymalne wartości mocy i momentu wynoszą 175 KM oraz 121 Nm.

Przebieg momentu obrotowego jest płaski jak stół, co objawia się tym, że niezależnie na którym biegu jesteś, wystarczy odwinąć gaz, aby zauważalnie wpłynąć na kierunek obrotowy ziemi. Uwielbiam ten silnik, jest prawdziwą bestią.

Cieszy mnie, że ta jednostka nie stara się nikogo oszukać i jasno pokazuje, że zrodziła się ze sportu! No i w ten sposób Tuono V4 nie za bardzo potrafi jechać z najniższymi prędkościami – wtedy lekko poszarpuje, jakby chciała od razu zerwać się do biegu. I tym razem wcale nie mam tego za złe, no bo jak miałbym się złościć na Tuono?

Co ciekawe, wersja nie-Factory ma o 2 zęby mniej w tylnej zębatce, aby przy prędkościach autostradowych, obroty były niższe. Przy okazji to musi oznaczać także słabsze przyspieszenia… ale jakoś ciężko to zauważyć, a tym bardziej narzekać.

Wydech i doznania dźwiękowe

Wrażenie ogromnej mocy jest potęgowane przez niepowtarzalne doznania dźwiękowe. Mimo, że wydech spełnia Euro5 i jest zupełnie fabryczny, to brzmi jak grzmoty wściekłego Thora, który wstał lewą nogą i uderzył małym palcem w swój młot. Uwielbiam V-czwórki, uwielbiam ten silnik, kocham ten dźwięk i nic tego nie zmieni. Chociaż jestem przekonany, że sąsiedzi nie podzielają mojej opinii…

Systemy i elektroniczni asystenci

Każdy ruch manetki to natychmiastowe wkręcanie się na obroty i szokujący wręcz przyrost prędkości. Szatan nie motocykl! Aby jazda stała się przyjemna i trochę bezpieczniejsza, na pokładzie jest zaawansowana elektronika.

Do dyspozycji mamy łącznie aż 6 trybów jazdy, ale zostały one podzielone. Trzy tryby dostępne są w drogowym ustawieniu motocykla, a kolejne trzy w torowym ustawieniu. Brzmi jak nadmierne skomplikowanie, ale to dobrze, że Aprilia je rozdzieliła, bo przypadkowe włączenie trybu Track 2 na drodze mogłoby spowodować zaskoczenie podobne do tego, gdy wsiadasz na sztucznego byka, a on zrzuca Cię z siodła w pierwszym ruchu.

W modelu 2021 pojawił się nowy komputer sterujący systemami, który potrafi dokonywać obliczeń 4-krotnie szybciej, niż poprzedni. W okiełznaniu zamieszania pomaga czujnik 6-osiowy, dzięki któremu precyzyjnie pracuje zestaw systemów APRC. W zestawie są:
– kontrola hamowania silnikiem (to nowość),
– kontrola trakcji,
– kontrola wheelie,
– mapy silnika,
– kontrola startu,
– quick shifter (w obie strony!),
– pit limiter,
– tempomat,
– cornering ABS.

Na kierownicy znalazł się nowy układ przycisków i gdy już raz sprawdzisz co-i-jak, obsługa stanie się oczywista. Fajnie, że zgodnie z filozofią Aprilii, pod lewą manetką wciąż znajdują się estetyczne guziki do regulacji kontroli trakcji w trakcie jazdy. Fajnie też, że można zmieniać funkcję dżojstika nad manetką – albo steruje tempomatem, albo reguluje ingerencję kontroli wheelie (albo wyłącza, także w trakcie jazdy!).

Do pakietu dołożyć można także system Aprilia MIA, czyli szeroko pojęty infotainment. Motocykl paruje się ze smartfonem, można obsługiwać multimedia, sterować głosowo, czy korzystać z nawigacji.

Hamulce potrafiłyby zatrzymać pociąg

Układ hamulcowy w Tuono V4 to poezja. Otrzymujemy tu zaciski Brembo M50; lekkie, stalowe, pływające tarcze 330 mm; radialną pompę i stalowy oplot. Głównym zadaniem tego układu, przy mocniejszym naciśnięciu klamki, jest zmiana ułożenia narządów wewnętrznych.

Siła hamowania jest oszałamiająca… Ale zachwyca także precyzja kontroli i wyczucia. Ten układ jest jak brzytwa we wprawnych rękach doświadczonego barbera.

O bezpieczeństwo dba Cornering ABS od Boscha, czyli tak zwany ABS zakrętowy, który rozpoznaje złożenia, odpowiednio koryguje siłę i balans użycia przodu i tyłu.

Do dyspozycji są 3 mapy sterowania hamulcami. W trybie najbardziej ingerującym hamulce można cisnąć bez opamiętania, a komputer sprawi, że motocykl zatrzyma się z zachowaniem pełnej stabilności, z oboma kołami na asfalcie. Ale przełącz w tryb numer jeden, a wtedy jednym palcem na klamce możesz wykonywać wysokie stoppie, albo możesz dojeżdżać do zakrętu w slajdzie tylnego koła, a wszystko z zachowaniem bezpieczeństwa i ABSu na przednim kole. Możesz też wyłączyć elektronicznego patrona, ale ja tego nie potrzebowałem.

Quick Shifter i skrzynia biegów

Warto wspomnieć o quick shifterze. Przy szybszej jeździe działa perfekcyjnie i precyzyjnie, ale trochę się gubi, gdy toczysz się z niskimi prędkościami… co jest zupełnie naturalne. Tym bardziej w motocyklu projektowanym ze sportem na celu.

Elektroniczny asystent pozwala na zmianę biegów bez sprzęgła w górę i w dół. Co wciąż nie pozostaje oczywiste w niektórych motocyklach – zmiana w dół może się odbywać bez zamykania gazu!

Skrzynię uważam za dobrze skonstruowaną. Po kilkuset kilometrach ani razu nie trafiłem na „fałszywy” bieg, a także ani razu nie przeszło mi przez głowę, że któreś przełożenie powinno być dłuższe lub krótsze.

Zawieszenie i podwozie

Każdą poprzednią Aprilię Tuono V4 ceniłem sobie wysoko także za kolejny aspekt, jakim jest architektura budowania tego motocykla. Włosi wciąż robią dokładnie to, czego od streetfighterów żądają pradawni bogowie prędkości: weź sporta, obedrzyj go z owiewek, wrzuć szeroką kierownicę.

No i rzeczywiście pozycja na Tuono V4 niezmiennie pozostaje całkiem agresywna, z dość wysoko podniesionym tyłkiem. Kanapa znajduje się 825 mm od ziemi, a wydaje się jakby wyżej. Przypomnę, że nowe Tuono V4 nie-Factory posiada lekko uniesioną kierownicę, co chyba rzeczywiście poprawia komfort jazdy.

Tuono V4 w wersji nie-Factory, poza turystycznymi dodatkami, charakteryzuje się brakiem kutych felg i brakiem półaktywnego zawieszenia. Otrzymujemy za to widelec, amortyzator i tłumik skrętu Sachs, z pełną regulacją. Powiem krótko, bo to zupełnie wystarczające stwierdzenie – nowoczesne zawieszenia pozwalają osiągnąć perfekcyjny kompromis, zapewniając świetny feedback, wysoką zwinność w zakrętach i jednocześnie niezły komfort na drogach gorszej jakości. Jest super, kropka.

Tuono V4 przy okazji wyśmienicie sprawdza się w mieście, w korkach jest wąska i zwinna. Waga to 209 kilogramów z paliwem pod korek. Nie jest to rekord w kategorii streetfighterów, ale bez najmniejszych wątpliwości jest to motocykl bardzo lekki.

Zbiornik i spalanie

Skoro nowe Tuono V4 jest jakby bardziej „Touring”, to wspomnę także o kwestii konsumpcji paliwa.

Zbiornik mieści niezmienne 18,5 litra benzyny. W przypadku niezbyt ekonomicznej jazdy po mieście i w jego okolicach, komputer wskazywał spalanie z siódemką na początku: od 7,1 do 7,8 litra na setkę. Niestety nie miałem okazji (ani tym bardziej ochoty, w końcu to moje ukochane Tuono V4) sprawdzać, jaki wynik pokazałby się przy eko-drajwingu.

Podsumowanie – czy „turystyczna” Aprilia Tuono V4 wciąż ma to coś?

Dla mnie osobiście podsumowanie Aprilii Tuono V4 nie jest łatwe, aczkolwiek wnioski nasuwają się same. Pozwólcie więc, że przypomnę tezę postawioną na początku: czy ucywilizowanie Tuono V4 spowoduje, że przestanę kochać ten motocykl?

Tuono V4 nie-Factory na 2021 ma wyższą szybę jest przystosowana do wożenia pasażerki, a do tego – o zgrozo! – założyć można kufry. I okazuje się, że te modyfikacje znacznie podnoszą walory praktyczne motocykla! Teraz można nim bez tortur jechać we dwójkę, a ta szyba naprawdę sprawia, że napór wiatru nie dokucza nawet przy dłuższych przelotach. Czyli z wyniku równania wnioskuję, że wybór dzikiego Tuono V4 staje się jakby… bardziej racjonalny!

Niestety obecność turystycznych dodatków (kufrów na szczęście nie widziałem) sprawia, że Tuono V4 zauważalnie traci na swoim designie. Już nie jest hardkorowym zawadiaką….

Ale na szczęście, te wrażenia w żadnym stopniu nie korespondują z charakterem jazdy! Tuono V4 to wciąż agresor, który nie lubi spokojnego traktowania, którym bez zastanowienia można wskakiwać na duże i mniejsze tory i trackdaye. Powiedzenie „wilk w owczej skórze” pasuje tu idealnie.

Już pierwsze metry i kilometry przejechane pozornie niewinną Tuono V4 przypomniały mi, jak bardzo pragnę tego motocykla w swoim życiu. Jednocześnie przypomniały mi, jak bardzo nie mogę posiadać tego motocykla w swoim życiu, bo to może się źle skończyć.

Aprilia Tuono V4 jest dla mnie trochę jak najbardziej pikantna włoska pizza diavolo. Fajnie ją zamówić, ale nie każdy i nie zawsze podoła takiemu wyzwaniu

Zresztą weź Tuono V4 na własną jazdę testową i przekonaj się sam.

Operacja Lato

Materiał zrealizowaliśmy w czasie Tygodnia BMW w ramach motogenowej Operacji Lato! Za sprawą tego projektu mamy dla Was masę ciekawych materiałów oraz konkurs z cennymi nagrodami!

Partnerzy Operacji Lato:
– BNP Paribas,
– I’M Inter Motors,
– TRW,
– NGK,
– Schuberth,
– Dunlop,
– Motul,
– Exide.

Aprilia Tuono V4 2021 – dane techniczne:

[dane dotyczące Tuono V4 nie-Factory w kwadratowych nawiasach]