Piaggio MP3 400 na 2021– duży skuter na samochodowe prawo jazdy [TEST]

Piaggio MP3 400 to jedna z propozycji włoskiego producenta w klasie dużych skuterów na trzech kołach. Zmiana przepisów w zakresie prowadzenia…

Zmiana przepisów w zakresie prowadzenia trójkołowców na samochodowe prawo jazdy kategorii B w naszym kraju otworzyła przed Piaggio MP3 zupełnie nowe możliwości.

Piaggio MP3 to duży, nowoczesny, komfortowy skuter wyposażony w wygodną kanapę dla dwóch osób i całą masę różnego rodzaju schowków. Jednocylindrowa jednostka napędowa o pojemności 400 cm3 spełnia normę Euro 5. W myśl zmienionych niedawno przepisów takim skuterem można jeździć, mając jedynie samochodowe prawo jazdy kategorii B.

Piaggio MP3 w trzech wersjach

Nie masz motocyklowego prawa jazdy, a moc i przyspieszenia motocykli oraz skuterów w klasie 125 cm3 nie satysfakcjonują cię? Piaggio zdecydowanie uśmiecha się w twoim kierunku. W ofercie włoskiego producenta są aż trzy trójkołowe skutery.

Do wyboru mamy obecnie Piaggio MP3 300, 400 oraz 500. Tym razem do naszego redakcyjnego garażu zawitał ten średni, czyli MP3 400, który jest dumnym następcą modelu z silnikiem 350 cm3. „Środkowa” wersja pojemnościowa generuje ponad 35 KM mocy. Jest to o 9 KM więcej w stosunku do MP3 300 i 8 KM mniej w porównaniu z najmocniejszym Piaggio MP3 500.

Oczywiście na dwóch pozostałych wersjach Piaggio MP3 również można jeździć bez motocyklowego prawa jazdy, posiadając jedynie samochodową kategorię B. Tym razem jednak koncentrujemy się wyłącznie na testowanym MP3 400.

Piaggio MP3 400 – pierwsze wrażenia

Jeśli podzielimy skutery na idące w minimalizm i w luksus, to Piaggio MP3 400 zdecydowanie należy już do tych drugich. Na pierwszy rzut oka bardziej przypomina długodystansowy motocykl turystyczny niż mały, lekki i poręczny skuterek do miasta.

Wrażenie jest kontynuowane podczas pierwszej jazdy. Zamiast zwrotności lekkiej 125-tki szukajcie tu raczej stabilności i komfortu. Piaggio MP3 to z założenia „więcej”, a nie „mniej”. Więcej wygody i stabilności, lepsza ochrona przed wiatrem oraz więcej przestrzeni bagażowej, ale za to też więcej masy własnej i nieco większe gabaryty.

Kluczowe pytanie brzmi: czy dwa koła z przodu eliminują Piaggio MP3 ze sprawnego przeciskania się w korkach? Absolutnie nie! Taka ułomność zupełnie zdyskwalifikowałaby MP3 400 w kategorii pojazdów miejskich. Tymczasem trójkołowy skuter Piaggio radzi sobie w korku niewiele słabiej, niż dwukołowe skutery w tej samej klasie pojemnościowej. Nie sugerujcie się dwoma kołami z przodu – spójrzcie raczej na całkowitą szerokość pojazdu i porównajcie z innymi maksiskuterami klasy 400 cm3.

Z gabarytami problemu nie ma. Pewien kompromis trzeba przyjąć głównie w kwestii zwrotności i lekkości, ale o tym za chwilę.

Skuter na trzech kołach – o co chodzi?

Spojrzenia w przypadku Piaggio MP3 przyciąga oczywiście przód i charakterystyczny zestaw przegubów sprawiających, że dwa koła mogą skręcać i mocno się pochylać podczas pokonywania zakrętów. To wszystko wygląda bardzo świeżo i nowocześnie, choć zorientowani w temacie doskonale wiedzą, że takie rozwiązanie jest proponowane przez Piaggio już mniej więcej od 15 lat!

Doskonale pamiętam, jak w roku 2008 testowałem jeden z pierwszych modeli MP3. Wtedy na skrzyżowaniach zaskoczeni kierowcy samochodów opuszczali szyby i pytali mnie, o co chodzi. Dziś chyba nikogo już nie dziwi widok skutera, czy nawet motocykla na trzech kołach. W kolejnych latach Piaggio MP3 znalazło również kilku naśladowców.

Jaki jest cel takiego rozwiązania? Po co to całe zamieszanie z dodatkowym kołem z przodu? Upraszczając wszystko do dwóch słów można powiedzieć, że chodzi o więcej przyczepności. Dwa koła z przodu to po prostu mniejsze ryzyko uślizgu i więcej pewności prowadzenia dla kierowcy, szczególnie w trudnych, np. deszczowych warunkach.

Dodatkową zaletą, choć mającą już marginalne znaczenie, jest łatwe parkowanie (wciskając przycisk na kierownicy blokujemy cały przód „na sztywno” i skuter stoi na trzech kołach bez potrzeby używania podstawki), a także możliwość zatrzymania się na skrzyżowaniu bez zdejmowania nóg z podestów i bez podpierania się.

Piaggio MP3 400 – wykończenie

Osoby bez większego doświadczenia z maksi-skuterami w pierwszej chwili mogą poczuć się za kierownicą Piaggio MP3 400 trochę onieśmielone. Naprawdę sporo się tutaj dzieje. Począwszy od drobiazgów typu przycisk do otwierania schowka pod potężną kanapą, kończąc na większych elementach, jak dźwignia hamulca postojowego.

Siadając na kanapie, raczej nie rozprostujemy nóg. Ustawiamy stopy na podestach, a pomiędzy nimi mamy środkowy panel z klapką, pod którą ukryto wlew paliwa. Pasażer jest tu wręcz rozpieszczany – ma do dyspozycji sporo miejsca, a do tego niewysokie podparcie pod plecy i solidne uchwyty do trzymania.

Dobrze spasowane plastiki nie generują nieprzyjemnych dźwięków, nie skrzypią. Wszystko wygląda dość solidnie, jak w dobrym samochodzie.

Po podniesieniu kanapy odkrywany bardzo duży, płaski schowek z podświetleniem. Można tam wrzucić plecak z laptopem i trochę ciuchów na zmianę. Ciekawym rozwiązaniem jest dodatkowy, niemały schowek wykorzystujący przestrzeń tuż za przednią szybą. Znajdziecie w nim gniazdo USB, więc można podładować telefon podczas jazdy.

Mocno zabudowany przód pojazdu zapewnia bardzo dobrą ochronę przed niekorzystnymi czynnikami atmosferycznymi, jak chłód, czy deszcz. Jeśli do tego dorzucimy jeszcze akcesoryjną nakładkę na nogi (moto-koc) i mufki na ręce, takim skuterem, nawet w naszym klimacie, można jeździć niemal cały rok.

Jak jeździ Piaggio MP3 400?

Oczywiście mamy tu bezstopniową przekładnię pasową, co oznacza pełen automat. Interesuje nas tylko gaz i hamulce. Zdecydowane odkręcenie roll-gazu zapewnia bardzo sprawne przyspieszenie. Nie jest to atomowy start, który zawstydzi kierowców sportowych motocykli. Jednak większość pojazdów, jakie spotkacie na naszych drogach i tak zostawicie w tyle.

Jeśli zdarzy się wam wyjechać z miasta na weekendową wycieczkę, możecie swobodnie utrzymywać w trasie prędkości rzędu 120 km/h. Oczywiście można też szybciej, np. 140 km/h, ale wtedy jesteście już tuż przed osiągnięciem maksymalnej prędkości MP3 400 i obroty silnika wkraczają w najwyższy zakres.

Na pochwałę zasługują hamulce. Szybkie wytracanie prędkości MP3 400 przychodzi z dużą pewnością oraz dobrym wyczuciem. To z pewnością zasługa m.in. dwóch kół z przodu.

Poza hamulcem postojowym oraz standardowymi dwoma dźwigniami obsługiwanymi dłońmi, mamy tu do dyspozycji również hamulec pod prawą stopą. Jego użycie powoduje hamowanie przednim i tylnym kołem jednocześnie. Rozwiązanie powinno ucieszyć przyzwyczajonych do jazdy samochodem i hamowania właśnie prawą stopą. Ja jako motocyklista o takiej opcji hamowania zupełnie zapomniałem.

Jazda, ciąg dalszy…

Jeśli po zatrzymaniu, np. na czerwonym świetle, nie chcemy się podpierać, musimy użyć przycisku na kierownicy. To zablokuje cały przód „na sztywno”. Przy ruszaniu nie musimy pamiętać o odblokowaniu, gdyż następuje to automatycznie, natychmiast po odkręceniu roll-gazu.

W bardzo ciasnych zakrętach, czy podczas zawracania na parkingu, dwa przednie koła utrudniają nieco zadanie i odbierają trochę zwrotności. Nie jest to duży problem, ale trzeba mieć tego świadomość i albo to zaakceptować, albo porzucić pomysł o skuterze na trzech kołach. Tego typu konstrukcja ma swoje zalety, ale ma też pewne ograniczenia.

W szybkich łukach mamy dużo pewności. Drugie koło z przodu pomaga szczególnie w trudniejszych warunkach. Kiedy asfalt jest mokry, albo nawierzchnia trochę przybrudzona, nierówna, więcej przyczepności po prostu się przydaje i trudno z tym dyskutować.

Piaggio MP3 400 nie jest częstym gościem na stacjach benzynowych. W zbiorniku mieści się ponad 13 l paliwa. Przy spalaniu na poziomie nieco powyżej 4 l/100 km mamy zatem około 300 km realnego zasięgu na jednym tankowaniu.

MP3 400 – podsumowanie

W mojej ocenie Piaggio MP3 to nie tyle alternatywa dla klasycznych, dwukołowych skuterów, co po prostu doskonała alternatywa dla samochodów. I klientów dla tego skutera upatruję właśnie w kierowcach samochodów, którzy nie posiadają motocyklowego prawa jazdy.

Mając motocyklowe prawo jazdy i spore doświadczenie w jeździe na jednośladach kupiłbym pewnie do miasta klasyczny, dwukołowy skuter o pojemności 300, czy maksymalnie 400 cm3 (w przypadku Piaggio byłby to pewnie model Beverly). Zrobiłbym to nie ze względu na mniejsze gabaryty dwukołowego skutera. Chodzi tylko o to, że skuter na dwóch kołach jest po prostu tańszy od takiego trójkołowego.

Za Piaggio MP3 400 trzeba zapłacić około 40 tys. zł.

Więcej informacji, w tym dane techniczne Piaggio MP3 400, znajdziecie na stronie Piaggio

Piaggio MP3 400 2021 – galeria

Partnerzy Operacji Lato:
– BNP Paribas,
– I’M Inter Motors,
– TRW,
– NGK,
– Schuberth,
– Dunlop,
– Motul,
– Exide.

#operacjalato #tydzienzgrupapiaggio