Honda CB500F zadebiutowała w 1993 jako naked bike średniej pojemności. Z założenia miał być przyjaznym, uniwersalnym pojazdem wielozadaniowym o średniej pojemności i z dużą bezawaryjnością…
Przez dziesięć lat produkcji pojazd doczekał się dwóch generacji: PC26, 1993-1996 oraz PC32, którego produkcję zakończono w 2003 roku. W 1998 roku zadebiutowała wersja z owiewką, CB500S.
Pojazd posiadał poważnych konkurentów ze stajni Suzuki (GS500E), który miał bardziej sportową charakterystykę silnika, ale był znacznie gorzej wykonany oraz Kawasaki, najpierw GPZ500 a później ER-5.
Honda dała się poznać jako przyjazny, bezawaryjny i uniwersalny pojazd, o niewielkiej konsumpcji paliwa (3,7-5,5 l/100 km) co przy pojemności zbiornika 18 l czyniło zasięg całkiem obiecującym. W razie potrzeby CB500 potrafiła rozpędzić się (wprawdzie do licznikowych) 200 km/h i przyspieszyć do 100 km/h w czasie 4,7 s., w czym pomagał pancerny twin o mocy 57 KM. Motocykl był bestsellerem Hondy, zmotoryzował i nauczył jeździć rzesze motocyklistów – za sprawą trwałości i niewymagającego prowadzenia był wymarzony dla szkół jazdy.
W 2004 roku do produkcji trafił następca, model CBF500…
Zostaw odpowiedź